Στο τραπεζάκι που `ναι απόψε αδειανό
το τελευταίο μας ποτήρι ας το πιούμε
μια που είμαστε κι οι δυο τώρα πια για χωρισμό
κι αφού δεν έχουμε τίποτ’ άλλο για να πούμε.

Χωρίς παράπονα απόψε και καημούς
η ιστορία μας αυτή ας τελειώσει
και με χρόνια με καιρούς
από δρόμους μακρινούς
μόνο η ανάμνηση μπορεί να μας ενώσει.

Του χωρισμού μας το ποτήρι θα `ν’ αυτό
ούτε μια στάλα από αγάπη δε θα μείνει.
Τελευταία μας γουλιά, τα στερνά μας τα φιλιά,
όλα απόψε τελειώνουν τι να γίνει;

Του χωρισμού μας το ποτήρι θα `ν’ αυτό
ούτε μια στάλα από αγάπη δε θα μείνει.