Τ’ αστέρια χορωδία
τη νύχτα και σιωπώ
καημούς του Καββαδία
ξανά σου τραγουδώ.

Λουλούδι παραδείσιο
φεγγάρι αναρχικό
σε ψάχνω κι ας σε βρίσκω
στα κύματα γυρνώ.

Έλα πάρε με, έλα πάρε με,
έλα πάρε με να λυτρωθώ.
Έλα πάρε με, έλα πάρε με,
έλα πάρε με να αναστηθώ.

Με πότισες φαρμάκι
κι αντίδοτο μαζί,
παράδεισου αστεράκι
και κόλασης σταλί.

Κομμάτια κομματάκια
και θρύψαλα γυαλί,
στην δύση μας σκορπίζεις
και στην ανατολή.

Η ανάσα σου καμίνι,
βαθιά φεγγοβόλα μου
ανεβαίνει η αδρεναλίνη
βαθιά πυροβόλα μου.

Πήρα απόψε λάθος δρόμο
και το βλέμμα σου απειλεί,
την αγάπη μου στον ώμο
σούμα για σκοποβολή.

Έλα πάρε με, έλα πάρε με,
έλα πάρε με να λυτρωθώ.
Έλα πάρε με, έλα πάρε με,
έλα πάρε με να αναστηθώ.

Έλα πάρε με ......