Όσοι δέ χρηστοί δυνάμενοι
τ’ είναι σοφοί,
σιγώσι κ’ ου σπεύδουσιν ες τα πράγματα,
γελώτ’ εν αυτοίς μωρίαν τε λήψομαι
ούχ ησυχάζων έν πόλει φόβου πλέα.
598-601
Ίων, Ευριπίδης

(Οι άξιοι, όσοι και ξέρουν και σκέφτονται
και μακριά απ’ τ’ αξιώματα μένουν περήφανοι,
αυτοί θα γελάσουν μαζί μου - άμυαλο θα με πουν
αν θελήσω να βάλω τάξη σε πόλη ανάστατη.)