Πού να σε κρύψω άνοιξη,
πού να σε φυγαδεύσω,
απ΄τους οχτρούς της ομορφιάς,
πώς να σε προστατεύσω,
που ΄σαι γιομάτη με ανθούς
και μίσχους φορτωμένη ,
τόσο ωραία σαν γιορτή,
παλιά και αγαπημένη.

Η ομορφιά δεν κρύβεται,
το άρωμα σου μένει,
στα πέταλα σου η μουσική
με χρώματα χορεύει .

Θα σε ματώσουν Άνοιξη,
στο βούρκο θα σε ρίξουν,
μα να σε πιάσουν δεν μπορούν
το κάλλος σου να πνίξουν...