Ξέφραγο αμπέλι αυτή η χώρα
απ΄τον Όθωνα ως τώρα
κι αν εγέλασες μια ώρα,
πες περήφανε Λαέ..

Το ψωμί σου απ ΄το στόμα
σου το παίρναν μερικοί,
πίκρα έπινες το γιόμα
και φαρμάκι την αυγή.

Για συμμάχους πολεμούσες
και για αγνά ιδανικά,
τους εχθρούς σου αψηφούσες
κι όλα για την Λευτεριά.

Έσπερνες χωρίς να παίρνεις,
άλλοι σου ΄παιρναν το βιος,
τη σπορά σου τι τη θέλεις
αν τη γεύεται ο εχτρός.

Μα πεθαίνουν, δεν πεθαίνεις,
θα ΄σαι πάντα νικητής,
καλή ώρα σαν και τώρα,
με τη νίκη θα στεφθείς.