Όλα εδώ, ισορροπούν σ’ ένα καρφί,
χέρια και βλέμματα στο χώμα
Και η φωνή μου στο κενό να προσπαθεί
μα… τίποτα δεν έσπασε ακόμα, τίποτα δεν κάηκε ακόμα, τίποτα δεν τέλειωσε ακόμα


Είχα ξεχάσει μια φωτιά μες τα ξερά
κλείστηκε ο αέρας μες το σώμα
χίλιες φουρτούνες κι αστραπές στα σωθικά
μα… τίποτα δεν έσπασε ακόμα , τίποτα δεν κάηκε ακόμα, τίποτα δεν τέλειωσε ακόμα


Πίστεψε σ’ αυτό το άλλο
το μικρό ή το μεγάλο
δώσε χώρο στην αναπνοή σου
και πίστεψε τι κι αν φοβάσαι
πως θα πέσεις, να θυμάσαι
ένα βήμα μπρος ειν’ η ζωή σου

πτώση ελεύθερη που έμεινε μισή
πάγωσε ο χρόνος τα φτερά μου
Παίρνω ανάσα και τολμάω τη στροφή
κι ο ουρανός θα είναι πια μπροστά μου
…ανοίγει πια μπροστά μου
… ανοίγω τα φτερά μου