Μεζούρα σου ο ουρανός
και με κερνάς αγάπη
σ’ ένα ποτήρι της ρακής
και μια σταγόνα δάκρυ.

[Ρεφρέν]
Πίνω, γελάω και μεθώ
σου τραγουδώ
να `ρθεις κοντά μου να πιαστώ
να σωθώ.

Ο κόσμος μου ξημέρωσε
στο δάκρυ της χαράς σου
πετούν πουλιά μεσ’ το μυαλό
στη χάση της θωριάς σου .

Πίνω, γελάω και μεθώ
σου τραγουδώ
να `ρθεις κοντά μου να πιαστώ
να σωθώ.

Πως άλλαξε ο ουρανός
κι όλα τα μονοπάτια
πως έπεσα στις θάλασσες
που `χει στα δυο της μάτια.

Πίνω, γελάω και μεθώ
σου τραγουδώ
να `ρθεις κοντά μου να πιαστώ
να σωθώ.