Περπατώ στα άγια χώματα κι αγναντεύω τα παλιά…
Μοναχός τα ξημερώματα στου Βοσπόρου τ’ ανοιχτά…
Κι όλο νιώθω τα διδάγματα που μου δώσανε μικρόν…
Βασιλιάδων διατάγματα κι όλων των κατακτητών…
Μες τη μνήμη που ταξίδεψε , στου Αιγαίου τα νερά
η αγάπη μου σε γύρεψε , στην απέναντι στεριά…

Σε μια στιγμή , όλη η ζωή
μια εικόνα σου να με κοιτά…
Δύση μαζί , μ ` Ανατολή
ν’ ανταμώνουν σε μια αγκαλιά..

Περπατώ στα άγια χώματα κι αγναντεύω τα παλιά..
Με μπαχάρια και αρώματα απ’ της Πόλης τα στενά..
Σαν με στέλνουνε τα βήματα σ ανθισμένες γειτονιές
σε περβόλια και σε κλήματα κει που μου `πες πως με θες…