Τη χαμηλοβλεπούσα,
πολύ την αγαπούσα,
τα βράδια ξενυχτούσα
στο παραθύρι της.

Κι όπως το λυχναράκι
φώτιζε το κορμάκι,
σκάρωνα τραγουδάκι
για το χατίρι της.

Άνοιξέ μου δέσποινά μου
άνοιξέ μου να σε δω.
Με τον χτύπο της καρδιάς μου
το τζαμάκι σου χτυπώ.

Τη χαμηλοβλεπούσα,
κρυφά τη συναντούσα,
τα χείλη της φιλούσα,
στο μπαλκονάκι της

Κι όπως το φεγγαράκι,
φωτίζει το βραδάκι,
μου φέρνει τ’ αεράκι,
το τραγουδάκι της.

Τώρα το παράθυρο κανένας δεν ανοίγει
και το μπαλκονάκι της η ερημιά τυλίγει.

Άνοιξέ μου δέσποινά μου
άνοιξέ μου να σε δω.
Με τον χτύπο της καρδιάς μου
το τζαμάκι σου χτυπώ.