Με λάθος όνειρα
με καθόλου όνειρα
με κοιμισμένα πνεύματα
με χαλάσματα να πέφτουν
πάνω του βροχή
τολμά να βγαίνει
ακάλυπτος
στη σκηνή

Οι προβολείς ανάβουν
η παράσταση συνεχίζεται με
ό,τι δεν φαίνεται
ό,τι δεν ακούγεται
με την τελευταία λέξη
μια συνέπεια να
προηγείται
του υπολοίπου
γιατί ακόμα και στην κατάρρευση
υπάρχει προοπτική:
Όταν τα κάστρα πέφτουν
η θέα
ανοίγει