Θά 'ρθουν ὧρες πιό μεγάλες, ξεχασμένες, μακρινές
θά χαράξει, θά 'ρθουν κι ἄλλες μέρες καλοκαιρινές.
Στόν τροχό καί στά γρανάζια τή ζωή σου χάλασες
σέ χτυποῦσαν τά μπουγάζια χίλιες πικροθάλασσες.

Μέ τοῦ Κύκλωπα τό μάτι ἔβλεπες τό ἄδικο
στοῦ Προκρούστη τό κρεβάτι σ' ἔβαλαν κατάδικο.
Σοῦ κελάηδησε τό ἀηδόνι χάραμα στό κάτεργο
πώς ἡ λευτεριά ζυγώνει σ' ἕναν κόσμο ἄνεργο.

Τό καράβι ταξιδεύει σ' ἕνα κύμα συμφορᾶς
τό λιμάνι του γυρεύει καί ἀπάγκιο τῆς χαρᾶς.
Ὅπου νά 'ναι ξημερώνει, λάλησε καί ὁ πετεινός
καί στό τρύπιο σου σεντόνι χάραξε ὁ οὐρανός.