Να πας, παιδί μου, πίσω. Στην ευχή μου.
Στην πέτρα την ξερή να βρεις νερά
και να προσεύχεσαι για την ψυχή μου
μη γράφεις, μη διαβάζεις, φυλακή μου.

Σε λένε οι αλήτες μασκαρά και το φωνάζουν - καίει η ακοή μου

Ο κόσμος είναι μόνο των δημίων,
της αρπαγής, του φόνου, του φαλλού
και μόνο εσένα θα’ βρουν όλοι μείον.
Θα σ’ έβρουν στης ζωής σου το ταμείον
με μάγισσα μια τέχνη ενός τρελού
Ο κόσμος είναι μόνο των δημίων...