Λυπήσου με και μη ρωτάς
τι πάει να πει να αγαπάς
αν είναι αυτό που τραγουδώ
ή αν είναι αυτό που έχω να πω
αν είναι ρίζα μες τη γη
ή σύννεφο στον ουρανό.

Λυπήσου με και μη ρωτάς
ποια απ’ τα σημάδια να κρατάς
ποιες είναι εκείνες οι πληγές
που σαν γιατρέψεις ειν’ ευχές.
Ποιες θα πετάξουν σαν πουλιά
ποιες θα τραβήξουν στα βαθιά.

Λυπήσου με και μη ρωτάς
από ποιους δρόμους να περνάς
αν θα σε βγάλουνε στο φως
ή αν στα σκοτάδια θα γυρνάς.
Αν θα ‘ναι η αλήθεια σου η σωστή
ή αν θα ‘ν’ σαν όλων μας λειψή.

Θυμήσου με και μην ξεχνάς
κάθε που απλώνεις ν’ ακουμπάς
κάθε που πέφτεις χαμηλά
ψηλά τα μάτια να γυρνάς
κι όταν με βλέπεις να ξεχνώ
να μου τα λες να με ξυπνάς.