Στο λεωφορείο ναι, στο λεωφορείο
είδα ένα τύπο πενηντάρη και αστείο
και σαν να πήγαινε εκδρομή με το σχολείο
χαμογελούσε πιο πλατιά κι από παιδί

Εμείς οι άλλοι, βιαστικοί στο Α2
απελπισμένοι κι αδρανείς σαν σε φορείο
εκείνος μόνο έβλεπε τ' αστείο
τη φυλακή μας τη βαφτίσαμε ζωή

Δεν είχε αργήσει
-πουθενά να πάει δεν είχε
και δεν ήταν αγχωμένος
Ήταν απ' όλους μας
-ήταν απ’ όλους μας
ο πιο ευτυχισμένος

Στο λεωφορείο ναι, στο λεωφορείο
ένα επικίνδυνο κινούμενο φορτίο
Ένας και μόνο έβλεπε τ' αστείο
τη φυλακή μας τη βαφτίσαμε ζωή

Στο λεωφορείο ναι, στο λεωφορείο
στα ξαφνικά ο νους μου σκίστηκε στα δύο
Άγιο τον είδα και Θεού σημείο
Πέφτω στα γόνατα και κλαίω σαν παιδί

Έξω κοιτάει
-σε κανέναν δε χρωστάει
και κανέναν δε φοβάται
Χαμογελάει
-τα απαρέμφατα μετράει
κι ό,τι χαίρεται θυμάται
Χαμογελάει…