φοβούμαι
εκείνο που ποθώ
μην γίνει αιτία
και χαθώ
στου πάθους
την Ανία.

Και σαν
φτηνός
πραματευτής
-από του κόσμου
Ποιητής-
ζήσω στην
Ανομία!.

Φοβούμαι
εκείνο που ποθώ
μην γίνει αιτία
και χαθώ
από τον γυρισμό μου!

Οταν
στην πόρτα μου
βρεθώ,
-με το κλειδί μου
σαν σταθώ-
δεν βρω
τον εαυτό μου...