Άκαρδα ρολόγια με κλείσαν φυλακή
κοιτώντας λεπτοδείκτες τον χρόνο μου τον χάνω
και εκεί που πάω να μάθω τι είναι η ζωή
χτυπάει το ξυπνητήρι και τρέχω και δεν φτάνω.

Βγαίνω μες στους δρόμους από το πρωί
πονάει λίγο η μέση μα τα πόδια μου με πάνε
κι ήθελα να ξέρω που πήγε το παιδί
μα σώπα μην αργήσω για δε θα χουμε να φάμε.

Χρόνε μου μπαμπέση πως την έχεις δει
πάνω στην καμπούρα μας τα χρόνια σου να αφήνεις
γεννιόμαστε πεθαίνουμε δε σου καίγεται καρφί
άκαρδος είσαι δανειστής και παίρνεις ότι δίνεις.