Κάνω χώρο για να ΄ρθει
μέσα μου η ησυχία
της ερήμου ν’ ακουστεί
μονάχα η φωνή
να μου πει ψιθυριστά
πως είναι να αντέχεις
χρόνο, πόνο κι ουρανό
όλα σε μια στιγμή

Σ’ακούω, μ’ακούς;
κι είμαι εδώ να μοιραστώ σιωπή

Σαν κισσός ανέβαινα
χρόνια για να σε φτάσω
μα στο τέλος ήξερα
εμένα κυνηγώ
βγάζω από το μέσα μου
στη θάλασσα να στάξω
ό,τι μου φορέσανε
κι εγώ δεν το μπορώ