Ηταν ο πιο φτωχός στην τάξη
δεν είχε μάνα, είχε μια γιαγιά
μα μες στα μάτια του είχε στάξει
Δεκαπεντάυγουστους η Παναγιά

Οταν με φίλησε στο στόμα
ένοιωσα νά `μαι από χώμα
χώμα που θέλει να καρπίσει
άστρα να βγάλει, κάστρα και κλαδιά

Ηταν ο πι’ όμορφος στην τάξη
γιατί ήταν όλος μια καρδιά
Μα η καρδιά σαν το μετάξι
σκίζεται στην πρώτη μαχαιριά