Πάγωσε η γωνιά που ‘χες σταθεί
έξω αρχίζει πια να σουρουπώνει
Σβήνει στα τζάμια τις λέξεις σου η βροχή
πώς να στο πω, η νύχτα με πληγώνει.

Σκύψανε τ’ αστέρια στην αυλή
κλέψαν τον αχό απ’ τα βήματα σου.
Στάζε μια πίκρα τα’ άσπρο γιασεμί σου
και κάποιοι στόχοι απ’ τα ποιήματα σου.

Πάγωσε η γωνιά που ‘χες σταθεί
κι ούτε μια λέξη έχω πάρει.
Μ’ έχεις ξεχάσει, το ξέρω, το ‘χω δει,
το ‘χω διαβάσει στο χλωμό φεγγάρι.