Δεν είναι όλοι ικανοί για να μισήσουν
Μα είναι όλοι ικανοί να αγαπήσουν.

Κι επειδή σ' αγαπώ
Λιμάρω κάθε νύκτα τα φτερά μου
Για να χωρούν στα μελανοδοχεία.

Σε καλώ να ρθεις, να μείνεις
κι αν φύγεις να με πας κι εμέ μαζί σου.
Όχι εκεί που ονειρευόμαστε
μα εκεί από όπου ερχόμαστε.

Αφήνω κι εγώ μέσα σου
Ότι έχω και δεν έχω.
Το είναι μου, το ήταν και το θα' ναι μου
Πάντα μισούσα λίγο λίγο να διαλύομαι.
Σου δίνομαι λοιπόν, ολάκερος και μονομιάς.