Στον εγγρεμό του έρωτα
πιά δεν ξανά σημώνω
[μήλο της μηλιάς]
και μια ζωή βαρέθηκα
να πέφτω να γλυτώνω
[μήλο της μηλιάς]
[μήλο της μηλιάς και ανθέ της λεμονιάς]

Να μην αφήνεις γιασεμί
να πιάνουνε τσ’ ανθους σου
[γιασεμάκι μου]
χέρια που δεν κατέχουνε
και σπούνε τσι βλαστούς σου
[γιασεμάκι μου]

Του άντρα δεν είναι πρεπό
να λέει να καυχιέται
[αχ αντρακι μου]
οι άλλοι να τα διαλαλούν
και εκείνος να τ’αρνιέται
[αχ αντρακι μου μικτσό κοπελουδάκι μου]