Η μοναξιά πάντα στην ώρα της
χαράματα γυρνάει
και εγώ σαν κάλπικος φονιάς
με ψέματα σε σημαδεύω.

Νηφάλιος να μείνει πια
ο εαυτός μου δεν τολμάει
έχουν ξυπνήσει από ώρα
οι αρνήσεις και παλεύω.

Για μένα βράδιασε
για σένα ξημερώνει
για μένα πάγωσε η φωτιά
για σένα καίει το χιόνι.

Για μένα βράδιασε
για σένα ξημερώνει
γροθιά σε γυάλινα καρφιά
χάδι που σε λυτρώνει.

Η μοναξιά πάντα στην ώρα της
και εσύ στην άγνοια σου
γύρω κορμιά του έρωτα
στην χώρα τον θαυμάτων.

Άρα για απόψε ποιον τραβάς
σε στέκια μυστικά σου
εσύ να φεύγεις ποιο ψηλά
κι εγώ εδώ δεν γίνεται ποιο κάτω.

Για μένα βράδιασε
για σένα ξημερώνει
για μένα πάγωσε η φωτιά
για σένα καίει το χιόνι.

Για μένα βράδιασε
για σένα ξημερώνει
γροθιά σε γυάλινα καρφιά
χάδι που σε λυτρώνει.