Δωσ’ μου όλους τους χειμώνες
Να κρατάς τα καλοκαίρια
Φτιάχνω κήπους μ’ ανεμώνες
Και μια σκάλα ως τα αστέρια

Δωσ’ μου τη βροχή τη λύπη
Να 'χεις ήλιους στη καρδιά σου
Τίποτα να μη σου λείπει
Να φωτίζω τη σκιά σου

Μ’ ανεμώνες και ένα αστέρι (εμείς)
Βήμα - βήμα χέρι-χέρι (κανείς)
Κανείς πιο πολύ δε με ξέρει
Μέσα στ’ όνειρο πετάμε (μαζί)
Κλαίμε και μετά γελάμε
Η γη δεν είναι για μας αρκετή

Μέρες δύσκολες αν έρθουν
Tρέχω εγώ τα δάκρυά σου
Κι αν τα χρόνια ψέμα φέρουν
Θα 'μαι η αλήθεια στη ματιά σου

Να 'σαι εδώ να σε θαυμάζω
Να χορεύω στη γιορτή σου
Ανεμώνες μες το βάζο
Και τ' αστέρι στην αυγή σου