Βγαίνω νύχτα απ' το σπίτι, δρασκελώ απ' το κρεβάτι
σα να κλείνω το μάτι σε μιαν άλλη ζωή
και δυο μάτια πριν φτάσω στο παλιό μας παγκάκι
με κοιτάν, κοριτσάκι, όπως κοιτούσες κι εσύ.

Ξανανοίγω την πόρτα για να βγω απ' το σκοτάδι
ρίχνω το παραγάδι να ψαρέψω μια ευχή
και δυο γέρικα μάτια φαγωμένα απ' το δρόμο
μου θυμίζουν στο χρόνο πώς θα ήσουν κι εσύ.

Κι όπως μπήκα στο αμάξι για να έρθω σε σένα
έλυσα όλα τα φρένα για να φτάσω στην ώρα
κι όπως έμπαινε ο ήλιος απ' το αντίθετο ρεύμα
των ματιών σου ένα νεύμα μου φωνάζει προχώρα.

Είναι νύχτα και βγαίνω στου ουρανού το νυχτέρι
ν' ανταμώσω ένα ταίρι να με πάρει αγκαλιά
μα όλο πέφτω στα μάτια που με βάζαν σε τάξη
και γυρίζω στο αμάξι με σβησμένη καρδιά.

Κι όπως μπήκα στο αμάξι για να έρθω σε σένα
έλυσα όλα τα φρένα για να φτάσω στην ώρα
κι όπως έμπαινε ο ήλιος απ' το αντίθετο ρεύμα
των ματιών σου ένα νεύμα μου φωνάζει προχώρα.