Το τίποτα δεν σε ξεχνά ό,τι έχει σου το δίνει
στρώνει σεντόνι από πηλό σε μαρμαρένια κλίνη,
Το τίποτα δεν πρόκειται ποτέ να σε προδώσει
ό,τι κι αν φτιάξεις στη ζωή αυτό θα σου το δώσει

Έχει μέσα στο χέρι του
γλυκόπικρο καρπό
τρέχει μέσα στ΄ αυλάκι του
αθάνατο νερό.

Αυτό κρατά την κορυφή κι αν φτάσεις στη χαρίζει
σε ξέρει και σε αγαπά χωρίς να σε γνωρίζει

Έχει μέσα στο χέρι του
γλυκόπικρο καρπό
τρέχει μέσα στ΄ αυλάκι του
αθάνατο νερό.

Στην πόρτα του το τίποτα δεν έστριψε κλειδί
μόνο μια λέξη σκάλισε δισύλλαβη μικρή
Πολλά χείλη τη διάβασαν όμως καρδιά δε δώσαν
γι’ αυτό και από το τίποτα τίποτα δεν ενοιώσαν

Έχει μέσα στο χέρι του
γλυκόπικρο καρπό
τρέχει μέσα στ΄ αυλάκι του
αθάνατο νερό.