Δεν έμεινε σταλιά κουράγιο
πως να στεγνώσει ο καημός
στο ξεχασμένο το μουράγιο
αλλού χαρά κι αλλού λυγμός

Πικρό το μάνιασμα τ' ανέμου
ανάβει μέσα μας φωτιά
άνθρωπε σε ρωτώ και πε μου
κατά που πέφτει η χαρά

Δεν έχει ο ουρανός αστέρια
να μας ζεστάνει την καρδιά
κουράστηκαν τα δυο μας χέρια
μας πήρε η νύχτα τη μιλιά

Πικρό το μάνιασμα τ' ανέμου
ανάβει μέσα μας φωτιά
άνθρωπε σε ρωτώ και πε μου
κατά που πέφτει η χαρά