Τα όνειρά μας ποταμοί
στου φεγγαριού τα χνάρια
μυρίζει απόψε γιασεμί
μεθούν τα παλληκάρια
και στης αγάπης το κορμί
κεντούν φιλιά φεγγάρια

Δέσε ένα κόμπο τη στιγμή
στου μαντηλιού την άκρη
κι ας πάρουνε οι ποταμοί
το γέλιο και το δάκρυ

Μες το ποτήρι που θα πιείς
μετράω τη ζωή μου
δική σου έγινε η γης
κι η μοίρα σου δική μου
και την αυγή που θα χαθείς
θα πάρεις την πνοή μου

Δέσε ένα κόμπο τη στιγμή
στου μαντηλιού την άκρη
κι ας πάρουνε οι ποταμοί
το γέλιο και το δάκρυ