Μάζεψα τις νύχτες και τα πάθη
να τα βάλω σε μια κιβωτό
κι ας μου λες πως αεροβατώ
και κανείς δεν πρέπει να το μάθει

Τα μαλλιά σου χτένισα με τ’ άστρα
και με λες, γελώντας, ποιητή.
Τι να γίνει που είμαστε ασορτί
σαν κοστούμι πάνω στην κρεμάστρα

Έφτιαξα και εγώ την κιβωτό μου
μα εσύ δεν θέλεις να σωθείς.
Προσπαθείς να εξιλεωθείς
δήθεν πως υπάρχεις στο πλευρό μου.