Σμαράγδι οι ακρογιαλιές
κι ασημοπράσινες οι ελιές,
τα μέλια και τ’ αμπέλια
γεμίζουν τα κουβέλια.

Απλόχερα καρπίζει η γη
νεράκι τρέχει η ζωή,
το προκομμένο χέρι
γεμίζει το κεμέρι.

Θέλω πάλι να δω
όσα λέει η Διδώ
να ξεπλύνω τα χώματα,
ν’ αγιάσουν τα σώματα.

Σε πανηγύρια και γιορτές
πλατάνια, δροσερές πηγές,
σαν βουερό μελίσσι
ο κόσμος να γλεντήσει.

Αχ, και να άλλαζε η γη
με μια θεία προσταγή
να ξαναρθούν οι μέρες
χωρίς σπαθιά και σφαίρες.

Θέλω πάλι να δω
όσα λέει η Διδώ
να ξεπλύνω τα χώματα,
ν’ αγιάσουν τα σώματα.