Ως να ’ρθε από μακριά,
Ως να ’ρθε και να μ’ άγγιξε
Μια σκοτεινή γραμμή,
Μια έξαφνη εξαφάνιση.

Μαύρη φτερούγα σχίζοντας το φως.

Ως να ’πεσα και χάθηκα μες σ’ ένα θαύμα.

Να μη με ιδεί το φως, να μη μ’ αγγίξει
Ο άνεμος, φτερό πουλιού, χέρι ανθρώπου.

Το πράγμα το εύθραυστο
Σαν από πορσελάνη.

Ένα δοχείο από πηλό,
Ένα αδειανό κοχύλι.

(Μέσα μου μια άγνωστη θάλασσα αντηχεί,
Μέσα μου σφυρίζει ένας αγέρας.)

Βλέφαρα, χείλη κλειστά,
Το κόσμημα της ερημίας,
Το έμβλημα της σιωπής.

Προσωπείο στο πρόσωπο του ανέμου.

Είδωλο γλυπτό μιας ειδωλολατρίας,
Ωραίου θεού νεκρού θλιμμένο ομοίωμα.

Σιγά σιγά σηκώστε το,
Να μη σχιστεί, να μη ραγίσει.
Προσέχετε το φωτοστέφανο.

(Εικών ειμι…)