με τα χέρια απλωμένα
να αγγίζω τον ουρανό,
με τη βαρύτητα της λεκάνης
να δονώ το χώμα,
με τα πόδια ανοιχτά
να επιστρέφω στο νερό,

για το παράπονο
να γράφω στο δάπεδο,
για τον πόνο
να σχίζω τον αιθέρα,
για τη χαρά
να ενώνω τα δάχτυλα,

η πλάτη μου το πρόσωπό σου
η μέση μου τα αυτιά σου
το γόνατο μου το στήθος σου

τα μαλλιά μου να γνέφουν κοράλλια στον ύπνο σου
κι οι βλεφαρίδες μου να ξετινάζουν τους κάβους σου

Θα ήθελα να ήμουν χορεύτρια
κολιμπρί μες στη γύρη να συνηχώ
τα νέκταρ όλου του κόσμου