Κρύγιο νερό, θεριό νερό
άργυροκρουσταλένιο
από σε πίνουν τα πουλιά
σε προσκυνούν τα αγρίμια.

Περνάς και κάνεις βρουχητό
ριζοβουνιά και τρέχεις
κι άμα θα σμίξεις θάλασσα
στην αγκαλιά της τρέχεις.

Ένα μ’ εκείνη γίνεσαι
θολώνεις τα νερά της
σώμα μ’ εκείνη γίνεσαι
μέσα στην αγκαλιά της.

Κι όταν ο ήλιος σε κεντά
κι αγέρας σε χαρίζει
κι από το μπλε του ουρανού
στο χώμα σε γυρίζει.

Δίνεις στον έρωτα ζωή
κι άρωμα του χαρίζεις,
θυμάρι και φασκόμηλο
τα γκρέμια τα γεμίζεις.

Κι όταν ο ήλιος σε κεντά
κι αγέρας σε χαρίζει
κι από το μπλε του ουρανού
στο χώμα σε γυρίζει.