Πέρασε μέσα,
η πόρτα είναι ψευδαίσθηση
δεν έχουν ανάγκη φύλαξης
η σιωπή κι η εγκατάλειψη.

Κάποτε, όταν ξημέρωνε,
βολεύονταν η νύχτα
πίσω από τα έπιπλα.

Διαβάζονται εύκολα
τα περιγράμματα στον τοίχο:
Εδώ ήταν το στρογγυλό ρολόι,
εκεί ήταν η βαριά ντουλάπα
κι εκεί που ακουμπάς,
φαίνεται μια γυναίκα ξαπλωμένη
ανάμεσα στα σκέλια της χάσκει
στεγνή ρωγμή
από δυνατό σεισμό
η από τον θάνατο της προσμονής.

Τα ίχνη από παλάμες στον τοίχο
μυρίζουν υγρασία οργασμών.

Τα δωμάτια σ’ αφήνουν να δεις
μονάχα όσα αντέχεις.