Είμαστε οι αργοναύτες της λησμοσύνης
λάμνοντας στης άρνησης τη μαύρη θάλασσα.

Ο φόβος μας, κοινός και μονοσάνδαλος
ναρκοθετεί τις πράξεις μας
ανάμεσα σε συμπληγάδες επινοήσεις
που ο νους εφευρίσκει
να μη σηκώσει κεφάλι το αθέατο.

Είμαστε εκείνοι με τα ταριχευμένα μάτια
και το φωτόσχιστο δέρας.

Η επιστροφή μας είναι επείγουσα
ξεκινώντας
απ’ το Άλφα του εύθραυστου
έως το Ωμέγα
μία ανάσα χρόνος.