Καβαλάρη του βοριά φέρε μου τη ξαστεριά
καβαλάρη της αυγής φέρε μου τη χαραυγή.
Μες στα βάθη του πελάγου μακριά
στα λιβάδια κάθε μέρα, στα ποτάμια, στα βουνά.

Στα πετράδια του γιαλού έχει χαθεί
και σταγόνα έχει γίνει της βροχής
κι είναι αυτός π’ αγαπώ
άσπρο σύννεφο ψηλό.

Καβαλάρη του βοριά φέρε μου τη ξαστεριά.
Μες στα βάθη του ονείρου μακριά
στους ατέλειωτους τους δρόμους την πικρή τη λησμονιά.

Στα πετράδια του γιαλού έχει χαθεί
και σταγόνα έχει γίνει της βροχής
κι είναι αυτός π’ αγαπώ
άσπρο σύννεφο ψηλό.

Καβαλάρη του βοριά φέρε μου τη ξαστεριά
καβαλάρη της αυγής φέρε μου τη χαραυγή.