κόρπιες ώρες πεταμένες
στις άκρες—
τις άκρες της επιθυμίας σου

Νερό ούτε σταγόνα
να ξεδιψάσουν τα όνειρα

λίμνες ωστόσο και λιμάνια
ποταμοί και θάλασσες τα περασμένα

Περιμένω μιαν αγάπη
που σβήνει πριν ακόμη ξεκινήσει

τροφοδοτώ
ανατροφοδοτώ τον πόθο μου

ασθμαίνοντας
φλογίζω τα όνειρά μου

Ασθμαίνοντας
ξαναμαζεύω τα κομμάτια τους
κάθε φορά με την ελπίδα
πως θα ξανασμίξουν