Πόσο νωθρά κυλούν οι ώρες
Ο ουρανός κατέβηκε πιο χαμηλά

Οι καπνοδόχες ορθώνονται πολύ ψηλά
Ένα χέρι αόρατο ανυφαίνει τους καπνούς των

Πράσινα τέλματα βουβά
Φωτίζονται με τα λυχνάρια

Μ’ ένα φιλί το βασιλόπουλο
Ξυπνάει την κοιμωμένη

Ξυπνάει την όμορφη βροχή
Που βιάζεται ν’ αναγγείλει τους γάμους της

Μες στ’ αστρολούλουδα υποφώσκει ένα λυκόφως
Πιο ωραίο γίνεται το κοιμητήρι

Μακριά στη λίμνη με τα νούφαρα
Πνίγεται η Οφηλία