Στεφανωμένη με κατάμαυρα πουλιά
Συγχέεται με τη νύχτα
Και χλωμοί καβαλάρηδες
Καλπάζουν στον ύπνο της
Μα είναι πάντα φωτεινή
Και το πρωί
Ένα γυάλινο σήμαντρο
Αναγγέλλει το ξύπνημά της