Υμέναιος λευκός
Και τα ενωμένα χέρια τώρα
Παράδεισος κλειστός
Όπου το μάτι συναντά το κενό
Και η σελήνη έρπει ανάμεσα
Σε ξεραμένα χόρτα

Το χαμόγελο τής χορεύτριας
Παγωμένο
Και το μοναδικό περιστέρι
Νεκρό

Δαντέλλες και δάφνινα στεφάνια
Επάνω στον επιτύμβιο λίθο

Ύπνος χωρίς αναπαμό