Πες μου τι σου είπανε
και οι όρκοι σβήσανε,
πες μου τι σου τάξανε
και σε ξελογιάσανε.

Δρόμο παίρνω δρόμο αφήνω
δε σε βλέπω πουθενά,
σαν κεράκι τρεμοσβήνω
κι η χαρά με προσπερνά.

Κι αρρωσταίνω και πονάω
αχ, γιατί να σ’ αγαπάω.

Πες μου ποια σε μάγεψε,
δεν σε βλέπω χάνεσαι,
κοίτα κάτι πράγματα
μ’ έριξες στα κλάματα.

Δρόμο παίρνω δρόμο αφήνω
δε σε βλέπω πουθενά,
σαν κεράκι τρεμοσβήνω
κι η χαρά με προσπερνά.

Κι αρρωσταίνω και πονάω
αχ, γιατί να σ’ αγαπάω.