Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει
κι αν το δάκρυ στων ματιών την άκρη στάζει.
Δεν πειράζει που σ’ αγαπάω
κι απ’ τους δυο μας μοναχά εγώ πονάω.

Γιατί ψάχνεις την αγάπη αλλού να βρεις
μια και έχεις την αγάπη εδώ κοντά σου.
Αν θα ήθελες και κοίταζες να δεις
δεν θα έδινες αλλού πια την καρδιά σου.

Στην αγάπη μου την τόση
μόνο λύπες έχει δώσει,
έχεις δώσει τόσο πόνο, τόση πίκρα
Τη χαρά μου τι κι αν πνίγεις
μα δεν θέλω να μου φύγεις.

Μα τώρα τίποτα άλλο δεν θα μείνει
να μου θυμίζει την αγάπη εκείνη,
δώσε μου ένα χαμόγελο σου
για συντροφιά.

Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει
κι αν το δάκρυ στων ματιών την άκρη στάζει.
Δεν πειράζει που σ’ αγαπάω
κι απ’ τους δυο μας μοναχά εγώ πονάω.

Μα τώρα τίποτα άλλο δεν θα μείνει
να μου θυμίζει την αγάπη εκείνη,
δώσε μου ένα χαμόγελο σου
για συντροφιά.