Δύο χειλάκια που φιλούσα
και μπροστά τους ξεψυχούσα,
φύγαν πια δεν τα φιλάω
μα τον πόνο μου κρατάω, πρέπει.

Πρέπει γιατί είμαι άντρας,
πρέπει στους καημούς ν’ αντέξω,
μια καρδιά κι αν με έχει έξω,
πρέπει θέατρο να παίξω.
Πρέπει, θεέ μου την αγαπώ.

Όλο ψεύτικα γελάω
με ρωτούν δεν μαρτυράω
μα προτού η καρδιά ραγίσει
ξέρω πάλι θα γυρίσει, ξέρω.

Πρέπει γιατί είμαι άντρας,
πρέπει στους καημούς ν’ αντέξω,
μια καρδιά κι αν με έχει έξω,
πρέπει θέατρο να παίξω.
Πρέπει, θεέ μου την αγαπώ.