Με κυκλάκια από καπνό
το όνομά σου το μικρό
σχηματίζω και καπνίζω

Είναι ο κόσμος τραγικός
νόμο της βαρύτητος
ανακαλύπτω και καπνίζω

Μα είν’ το στόμα μου πικρό
κι ούτε σένανε ξεχνώ
ούτε το τσιγάρο συνηθίζω
και καπνίζω και καπνίζω

Σαν χαμένος πλανήτης μες στο σύμπαν
γυρίζω σαν μεθυσμένος αλήτης
την τύχη μου βρίζω και καπνίζω

Σε τοπία ονειρικά
με χιλιάδες χρώματα
σε ζωγραφίζω και καπνίζω

Σε μια γκρίζα φυλακή
την δική σου τη μορφή
αιχμαλωτίζω και καπνίζω

Μα είν’ τα μάτια μου θολά
δεν υπάρχεις πουθενά
μόνο το μυαλό μου βασανίζω
και καπνίζω και καπνίζω
ανακαλύπτω και καπνίζω

Μα είν’ το στόμα μου πικρό
κι ούτε σένανε ξεχνώ
και το τσιγάρο συνεχίζω
και καπνίζω και καπνίζω

Σαν χαμένος πλανήτης μες στο σύμπαν
γυρίζω σαν μεθυσμένος αλήτης
την τύχη μου βρίζω και καπνίζω

Σε τοπία ονειρικά
με χιλιάδες χρώματα
σε ζωγραφίζω και καπνίζω

Σε μια γκρίζα φυλακή
την δική σου τη μορφή
αιχμαλωτίζω και καπνίζω

Μα είν’ τα μάτια μου θολά
δεν υπάρχεις πουθενά
μόνο το μυαλό μου βασανίζω
και καπνίζω και καπνίζω