Περίμενες να σε παρακαλέσω
να μου επιτρέπεις για να σ’ αγαπώ
Περίμενες χειρότερα να πέσω
την πόρτα σου με δάκρυ να χτυπώ

Πάει ο καιρός που έκλαιγα
Κι αγάπα με σου έλεγα
και ζήταγα τα χάδια σου με κλάματα
Μα τώρα ένα ένα
αλλάξανε τα πράγματα
κι εσύ πονάς για μένα

Φαντάστηκες πως δε θα σου στοιχίσει
που χάνεις την καρδιά μου την χρυσή
Αλλά του χωρισμού τη μαύρη λύση
στο τέλος την επλήρωσες εσύ