Κάθε που ξημερώνει σε χάνω
Μέσα στην ίδια πάντα ρουτίνα
Μονάχα η θύμησή σου στον τοίχο επάνω
Μια παραλίγο αγάπη – τι κρίμα

Κάθε που ξημερώνει
Φεύγεις μες στο πρωί
Προτού καν την αγάπη να μάθω
Ας ήτανε να γυρνούσες
Πάλι για μια στιγμή
Κάθε που ξημερώνει σε ψάχνω

Κάθε που ξημερώνει σε χάνω
Κι είμαι τραγούδι δίχως κιθάρα
Κάθε που εσύ μου φεύγεις δεν ξέρω τι κάνω
Δίχως ελπίδα δίχως λαχτάρα