Ξεθωριασμένες εικόνες τώρα μέσα στο μυαλό μου,
όλα εκείνα που ακούω τώρα δήθεν για καλό μου
και όλους εκείνους με τις τόσες συμβουλές,
τα εύκολα τους λόγια τις αιτίες για να κλαις.
Τους βλέπω τώρα πια να τα `χουνε χαμένα,
τα λόγια τους μπερδεύουνε όταν πρόκειται για μένα.
Λες να είναι που βαρέθηκαν ή άλλο δε τους παίρνει,
ή να `ναι που το άδικο κανείς δε καταφέρνει,
εκείνα που αντέχουνε στο χρόνο να γκρεμίσει
και ήσυχο κανένα ποτέ να μην αφήσει
Ή να `ναι που τελειώσανε τα λόγια τα σοφά τους
ή ξεφύγαν επιτέλους απ’ τα κόμπλεξ τα πολλά τους
Ή για πρώτη τους φορά όλοι οι καημένοι
να σκύβουν το κεφάλι και να φεύγουν ηττημένοι
Και αν δεν αντέχουνε, όσα εγώ ξανά θα πω,
ας την κοπανήσουν τώρα, γιατί είμαι πάλι εδώ.

Και είμαι πάλι εδώ,
για όλα όσα πιστεύω κι όλ’ αυτά που αγαπώ.

Και πάλι εδώ, στα μέρη τα γνωστά μου,
με όλα εκείνα που έχω πάντα μέσα στην καρδιά μου,
σ’ αυτή τη πόλη με το γκρίζο ουρανό,
μ’ ανθρώπους που πονάνε μα δοξάζουν το θεό.
Θυμάμαι τα παιδιά που έπαιζαν και τραγουδούσαν·
χαμένα τα όνειρά τους κι όμως γελούσαν.
Σα παραμύθια τα παιχνίδια της αλάνας
και κρυφά πίσω απ’ τη πόρτα τα δάκρυα της μάνας.
Και του πατέρα τη φωνή που δεν ακούσαν,
τη λύπη κάναν γλέντι και ποτέ δε σταματούσαν.
Γεμάτοι με ζωή ήταν τότε, μα δεν ξέραν
πως τα πράγματα γι’ αυτούς άλλοι αλλιώς πάλι τα φέραν.
Κι οι πρώτες οι αγάπες που, λέει, δε λησμονιούνται
και οι φίλοι οι καλοί που τώρα δε μιλιούνται,
αλλάζουν το τοπίο πάλι μπροστά μου
και αυτά που έχω ζήσει σαν να φεύγουνε μακριά μου.
Και λέω «γιατί Κανείς μας δε τ’ αξίζει»
και ψάχνω για να βρω κάτι να μου θυμίζει,
τις τότε εποχές και όλα τα ωραία,
τις παλιές τις γκόμενες και την παρέα,
την τόση περηφάνια μας και όχι μόνο.
Μα τώρα όλα μοιάζουνε σαν πέραμα στο χρόνο.
Μα ξέρω πιο πολύ πως απ’ όλους φταίω εγώ
κι έτσι νιώθω την ανάγκη να `μαι πάλι τώρα εδώ.

Γι’ αυτά τα λίγα που εδώ πίσω έχω αφήσει,
που δε κατάφερε ο χρόνος ποτέ να γκρεμίσει,
για τις πρώτες μου ελπίδες και τα πρώτα όνειρά μου,
την τρελή κι όλο πάθος γενιά μου,
γι’ αυτούς με τη κακιά κουβέντα στο στόμα,
που με μισούνε χωρίς λόγο ακόμα,
για όλα αυτά κι αυτούς είμαι εδώ,
στο τόπο που μεγάλωσα και πάντα αγαπώ.