Έχασα εσένα
που ήσουν τέλος και αρχή μου,
μα πιο πάνω από σένα η ζωή μου.

Έχασα εσένα
και είπα όλα πως τα χάνω, –
μα αξίζει για μια αγάπη να πεθάνω;

Έχασα εσένα
και είπα "έχασα το φως μου",
μα πιο πάνω από σένα ο εαυτός μου.

Περνάμε δύσκολες στιγμές, αγαπημένε μου.
Γίνανε οι άνθρωποι ρεαλιστές.
Σήμερα είσαι μια πληγή, αγαπημένε μου,
κι αύριο θα ’σαι ένα παράπονο απ’ το χτες.

Έχασα εσένα
και είπα "χάνω την ψυχή μου",
μα πιο πάνω από σένα η ζωή μου.

Έχασα εσένα
και είπα τώρα τι θα κάνω,
μα αξίζει για μια αγάπη να πεθάνω;

Έχασα εσένα
και είπα "έχασα το φως μου",
μα πιο πάνω κι από σένα ο εαυτός μου.

Περνάμε δύσκολες στιγμές, αγαπημένε μου.
Γίνανε οι άνθρωποι ρεαλιστές.
Σήμερα είσαι μια πληγή, αγαπημένε μου,
κι αύριο θα ’σαι ένα παράπονο απ’ το χτες.