Βάρκα του καημού,
πού θες να πάμε;
Κάθε βραδιά
μες στα παλιά
ξαναγυρνάμε.

Κύμα η ζωή
και με χτυπάει.
Κι ό,τι αγαπώ
παίρνει ο βοριάς
και το σκορπάει.

Έτσι είν’ η ζωή, τι θες να κάνω;
Έμαθα να ζω, να παίρνω και να χάνω.
Έτσι είν’ η ζωή κι ό,τι κι αν κάνω
μια στιγμή και μια πνοή είν’ η ζωή.

Βάρκα του καημού,
πού ’χεις σαλπάρει;
Κύμα η ζωή
κι ό,τι αγαπώ μου το ’χει πάρει.

Κόντρα στον καιρό
μετρώ τον πόνο
και μια ψυχή μες στη βροχή
μ’ άφησε μόνο.