Έμπαζες τον μουσαφίρη
απ’ το πίσω παραθύρι,
και στ’ αμπελοχώραφά μου
είχα κι άλλο νοικοκύρη.

Η δική σου η γλωσσίτσα
παραμύθια μού ’λεγε.
Από δω και μπρος, κουκλίτσα,
κούνια που σε κούναγε.

Σ’ είχα σαν την πριγκηπέσα,
μα εσύ δεν είχες μπέσα.
Μ’ έκανες να μανταλώνω
και ο κλέφτης να ’ναι μέσα.

Μου ’θελες μουσαφιρλίκια
λες κι εγώ κολλάω μπρίκια.
Άντε τώρα στη μαμά σου
να της πεις τα συγχαρίκια.