Δεν την αντέχω αυτή τη ζωή, θα φύγω μακριά σου παλιο μπετατζή.
Τη μπετονιέρα μην κατηγοράς, αυτή σου δίνει για να φας.

Αν θες να φύγεις φύγε
και μην ξαναγυρίσεις
του μπετατζή την πόρτα
όμως κάποτε θα χτυπήσεις..

Τα πάντα σου’χα δώσει
και τ’ όνομα μου ακόμα
μα συ γλυκιά μου αγάπη
τα κύλησες στο χώμα.

Τη ζωή μου θα την ξαναφτιάξω εγώ
μ’ ένα αίσθημα ειλικρινό.

Από χώμα κι από λάσπη μας έπλασε ο θεός
οικοδόμος, οικοδόμος ήτανε κι αυτός.

Χρυσάφια, ιστορίες,
μεγάλες ευκαιρίες
ήθελες για να ζήσεις
σαν τις τρελές κυρίες.

Τράβα λοιπόν το δρόμο
που θέλεις να χαράξεις
και μη γυρίζεις πίσω
ποτέ σου να κοιτάξεις.

Τη ζωή μου θα τη ξαναφτιάξω εγώ
μ’ένα αίσθημα πιο δυνατό.

Από χώμα κι από λάσπη μας έπλασε ο θεός
οικοδόμος, οικοδόμος ήτανε κι αυτός...